«و فرّغ قلبی لمحبّتک و اشغله بذکرک»(1)
«قلبم را برای محبّتت فارغ کن و آن را به ذکرت مشغول بدار.»
در مناجاتی که از حضرت سیّد السّاجدین(ع) نقل شد ، حضرت از خداوند درخواست می کند تا به او توفیق ذکر در مرحله قلب یا همان «ذکر قلبی» را بدهد.آمیخته شدن «ذکر قلبی» با «محبّت» آن هم در مرحله قلب در کلام حضرت به طور دقیق همان چیزی است که در تصوف مطرح است و هر یک به ترفیع مرتبه و درجه دیگری کمک می کند.
-----------------------------------------------------
1.صحیفه سجادیه/دعای21
-----------------------------------------------------
1.صحیفه سجادیه/دعای21
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر