«حمدا یضیء لنا به ظلمات البرزخ»(1)
«(خدا را) آنگونه ستایش می کنیم که (خداوند)به واسطه آن ، ظلمت ها و تاریکی های برزخ را برایمان روشن گرداند.»
حضرت سجّاد(ع) در این فراز از دعای خود از خداوند تقاضا می کند که ظلمات برزخ را برای ما روشن گرداند.به عبارت دیگر ، از خداوند تقاضا می کند که ما را از قید حجاب های ظلمانی که مانند پرده هایی ضخیم بر روی قلب قرار گرفته و مانع تابش انوار الهی به قلب می شوند آزاد کرده و ما را از این موانع واقعا هولناک به عالم و عوالم نوری عبور دهد.مسئله «حجاب های ظلمانی» و وجوب عبور از آن ها به عالم و عوالم نوری از مباحث کلیدی و پایه ای تصوف است و در میان گروه های دیگر مسلمانان از جمله علما و فقها مسبوق به سابقه نیست.در باره اینکه چرا ظلمت همیشه در قرآن و زبان اهل بیت(ع) و به تبع آنان صوفیه ، جمع بسته می شود و ظلمات می آید در مباحث بعدی سخن خواهیم گفت.
--------------------------------------------
1.صحیفه سجّادیّه/دعای1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر