۱۳۹۱ خرداد ۲۴, چهارشنبه

دین نوری و شهودی(27) ، مفاهیم و اصطلاحات مشترک میان قرآن و اهل بیت(ع) و صوفیّه(81) - محبّت(15)

«اعم ابصار قلوبنا عمّا خالف محبّتک»(1)

«چشمان دل هایمان را از هر چیزی که با محبّت تو ناسازگار است کور کن!»
 
 
در این فراز از دعا ، حضرت سجّاد(ع) واژه: «محبّت» را که از اصطلاحات کلیدی مکتب تصوّف است به کار برده اند.دو نکته مهم در این فراز ، حایز اهمیّت است:
1.در اینجا یک بار دیگر تاکید می شود که مدار دینداری و دین ورزی اهل بیت(ع) مدار «محبّت» و عشق به ساحت قدسی حضرت باری تعالی است.چرخیدن دین آدمی برمدار «محبّت» آنقدر از دیدگاه حضرت(ع) اهمیّت دارد و حیاتی است که حضرت(ع) ازخدای تعالی درخواست می کندکه چشم دل ایشان را بر هر چیزی که با این «محبّت» ناسازگار است ببندد.
2.عبارت: «ابصار قلوبنا» به معنای: «چشمان دل هایمان» خود به تنهایی حکایت ها دارد.از جمله اینکه اهل بیت(ع) تک بعدی نبوده اند که فقط به شریعت دلخوش کرده و اکتفا کنند.زیرا در این صورت حرف زدن از چشمان دل بی معنا بود.چون با بسنده کردن به شریعت تنها چشمان دل کسی باز نمی شود.شاهدش این خیل پیروان «دین صوری» است که خواص و عوام آن کور دل هستند و از چشم دل بی بهره اند. پس شیعه حقیقی کسی است که «شریعت» را در صراط مستقیم «طریقت» به کار اندازد تا با باز شدن چشمان و حواس و مشاعر قلبی و باطنی اش شاهد «حقیقت» شود.این روش دینداری اهل بیت(ع) و موافق با دیدگاه دینی قرآن است.دیگر آنکه خود همین مطلبی که به آن اشاره کردیم و موافق با عبارت: «ابصار قلوبنا» است که حضرت از واژه های جمع استفاده کرده اند نشان می دهد که از دیدگاه حضرت(ع) امکان باز شدن چشم دل و شهود حقیقت برای همگان وجود دارد و صوفیّه که پیروان «دین نوری و شهودی» اند ازاین امکان استفاده کرده وبه حقیقت رسیده ومی رسند. پس پیروان حقیقی اهل بیت(ع) اینان هستند که همچون معلّمان خود ؛ یعنی اهل بیت خدا در مسیر باطن حرکت می کنند و به باز شدن حواس و مشاعر باطنی و قلبی اهمیّت تام می دهند.  
              ----------------------------------
1.صحیفه سجّادیّه/امام سجّاد(ع)/دعای9

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر