«انت مغن من شکا الیک فقره توکّلا»(1)
«تو کسی را که با توکّل بر تو از فقر خویش شکایت می کند بی نیاز می کنی.»
در این فراز از دعا ، حضرت سجّاد(ع) واژه: «فقر» را که از اصطلاحات کلیدی مکتب تصوّف است به کار برده اند.عبارت: «فقره» از نظر قواعد زبان عربی ، یک عبارت اضافی است که حضرت(ع) با اضافه کردن واژه: «فقر» به ضمیر غایب: «ه» ، فقر را به ذات آدمی نسبت داده است.یعنی نوع آدمی در برابر غنای ذاتی پروردگارعالم از«فقر ذاتی»برخوردار است.
-------------------------------------
1.صحیفه سجّادیّه/امام سجّاد(ع)/دعای16
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر