«اللّهم انّی اسئلک ان تملأ قلبی حبّا لک»(1)
«بار خدایا ، من از تو می خواهم که قلبم را ازمحبّتت پر کنی.»
حضرت(ع) در این فراز از دعا ، از خداوند می خواهد که قلبش را از محبّت نسبت به خودش پر کند.«محبّت» و «عشق» از مفاهیم و اصطلاحات کلیدی مکتب تصوف است.زیرا حرکت سالک در «طریقت» و در مکتب تصوف بر اساس «محبّت» نسبت به خداوند است ، در حالی که در شریعت و در دین صوری این معنا مطرح نیست و کافی است تا مقلّد به رعایت خشک و بی روح قواعد ومناسک شرعی بپردازد تا اعمالش پذیرفته شود و او را به بهشت ببرد.در اینجا باز تناسب و هماهنگی طریقت تصوف با آموزه های اهل بیت(ع) و دوری دین شریعتی و صوری از این آموزه ها روشن و آشکار است.
-------------------------------
1.دعای ابو حمزه ثمالی/حضرت سیّد السّاجدین(ع)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر