«یعلمون ظاهرا من الحیوة الدّنیا وهم عن الآخرة هم غافلون»(1)
«(بیشتر مردم) به ظاهری از زندگی دنیایی علم و آگاهی دارند و از آخرت غافل هستند.»
در این آیه شریفه نکته هایی نهفته است که به آن ها اشاره می کنیم :
1.عبارت:«ظاهرا من الحیوةالدّنیا وهم عن الآخرة هم غافلون» و قرار گرفتن آخرت در برابر ظاهر دنیا نشان می دهد که آخرت «باطن» دنیا است.
2.لحن آیه لحنی انتقادی است.یعنی خداوند از کسانی که فقط به ظاهری اززندگی دنیایی توجّه دارند انتقاد می کند.جنبه شریعتی دین که جنبه ای صوری است ازجنس دنیا وظاهری از زندگی دنیایی است.در حقیقت ، خدای تعالی از کسانی که فقط توجّه به پوسته ظاهری و صوری دین دارند و منکر جنبه باطنی دین هستند انتقاد می کند.
3.آخرت «باطن» دنیا است.به عبارت دیگر ، آخرت نصیب کسانی می شود که گرایش های باطن گرایانه به دین دارند ، و کسانی که گرایش های ظاهر گرایانه به دین دارند در بند صورتی از دین و ظاهری از دین اسیر هستند.
4.عبارت : «و هم عن الآخرة هم غافلون» نشان می دهد که رابطه ای مستقیم میان ظاهر گرایی و غفلت از آخرت یا همان غفلت از جنبه های باطنی دین برقرار است.این مطلب از این حقیقت پرده بر می دارد که ظاهر گرایی در حوزه دینداری توام با غفلت و یک دینداری غافلانه است و توجّه به جنبه های باطنی دین که توجّه به باطن دنیا است لزوما توام با «ذکر» است.
5.روش باطن گرایان در حوزه دینداری که توجّه به باطن دنیا و باطن عالم هستی است و این توجّه از طریق «ذکر» حاصل می شود منجر به شهود حقایق باطنی دین و شهود حقایق باطنی موجود در عالم هستی می شود.این معنای اصلی عدم غفلت از آخرت است.زیرا بهترین حالتی که کاملا مانع ازغفلت نسبت به آخرت می شود این است که شخص متدیّن به شهود آخرت نایل شود و آخرت پیوسته در برابر دیدگان او باشد.در این صورت هرگز غفلت عارض او نخواهد شد.
این مواردی که بیان شد نشان می دهد که این آیه شریفه و حقایق موجود در آن ،مهرتاییدی برمکتب تصوّف وآموزه های آن است.
------------------------------------------
1.روم/7
«(بیشتر مردم) به ظاهری از زندگی دنیایی علم و آگاهی دارند و از آخرت غافل هستند.»
در این آیه شریفه نکته هایی نهفته است که به آن ها اشاره می کنیم :
1.عبارت:«ظاهرا من الحیوةالدّنیا وهم عن الآخرة هم غافلون» و قرار گرفتن آخرت در برابر ظاهر دنیا نشان می دهد که آخرت «باطن» دنیا است.
2.لحن آیه لحنی انتقادی است.یعنی خداوند از کسانی که فقط به ظاهری اززندگی دنیایی توجّه دارند انتقاد می کند.جنبه شریعتی دین که جنبه ای صوری است ازجنس دنیا وظاهری از زندگی دنیایی است.در حقیقت ، خدای تعالی از کسانی که فقط توجّه به پوسته ظاهری و صوری دین دارند و منکر جنبه باطنی دین هستند انتقاد می کند.
3.آخرت «باطن» دنیا است.به عبارت دیگر ، آخرت نصیب کسانی می شود که گرایش های باطن گرایانه به دین دارند ، و کسانی که گرایش های ظاهر گرایانه به دین دارند در بند صورتی از دین و ظاهری از دین اسیر هستند.
4.عبارت : «و هم عن الآخرة هم غافلون» نشان می دهد که رابطه ای مستقیم میان ظاهر گرایی و غفلت از آخرت یا همان غفلت از جنبه های باطنی دین برقرار است.این مطلب از این حقیقت پرده بر می دارد که ظاهر گرایی در حوزه دینداری توام با غفلت و یک دینداری غافلانه است و توجّه به جنبه های باطنی دین که توجّه به باطن دنیا است لزوما توام با «ذکر» است.
5.روش باطن گرایان در حوزه دینداری که توجّه به باطن دنیا و باطن عالم هستی است و این توجّه از طریق «ذکر» حاصل می شود منجر به شهود حقایق باطنی دین و شهود حقایق باطنی موجود در عالم هستی می شود.این معنای اصلی عدم غفلت از آخرت است.زیرا بهترین حالتی که کاملا مانع ازغفلت نسبت به آخرت می شود این است که شخص متدیّن به شهود آخرت نایل شود و آخرت پیوسته در برابر دیدگان او باشد.در این صورت هرگز غفلت عارض او نخواهد شد.
این مواردی که بیان شد نشان می دهد که این آیه شریفه و حقایق موجود در آن ،مهرتاییدی برمکتب تصوّف وآموزه های آن است.
------------------------------------------
1.روم/7
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر