رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم: «إنى "ألبس
الغليظ" و أجلس على الارض و... فمن رغب عن سنتى فليس منى.»(1)
«جز اين نيست كه
من "لباس زبر و ضخيم و آزار دهنده" به تن مى كنم و روى زمين مى نشينم و...
پس هركس كه از سنت هاى من سر پيچى كند از من نيست.»
پرواضح است كه مقصود
از لباس «غليظ و زبر و ضخيم و آزار دهنده» فقط مى تواند لباس هاى «پشمين ومويين» باشد.در زمينه لباس هاى
مويين مانند: جل و گونى و پلاس، بايد عرض كنم كه آن ها نيز چون مانند لباس هاى پشمى، زبر و آزار دهنده اند در حكم همان لباس هاى پشمى هستند. در روايتی که در مبحث پیشین آوردیم هم
ديديم حضرت على عليه السلام در توصيف جنس لباس رسول
اكرم صلى الله عليه وآله وسلم، واژه «الشعر» را
با حرف ربط واو به واژه«الصوف» مربوط كردند تا لباس هاى «مويين» در حكم لباس هاى «پشمين» در آيند. بنابراين
وقتى از«پشمينه پوشى» سخن به ميان مى آيد، اعم از پوشيدن لباس هاى پشمين و مويين خواهد بود.
نكته ديگر آنكه
در همان عبارت ياد شده از روايت مبحث پیشین، على عليه السلام از فعل ماضى استمرارى
منفى استفاده مى كنند كه چون پس از آن، حرف استثناى «الا» را هم به كار مى برند از تضارب
اين دو منفى،معنى مثبتى حاصل مى شود و آن اين است كه «پشمينه پوشى» سنت رسول اكرم صلى الله عليه وآله وسلم بوده است. درحقيقت وقتى مى فرمايند:«ونمى پوشيدلباس پشمين ومويين رامگربنا به انگيزه اى.»
اگر "لم" و "الا" رادر هم ضرب و از جمله حذف کنید بدون آنكه خللى در اركان جمله وارد گردد، معناى آن اين
مى شود: «و بنا به انگيزه اى لباس پشمين و مويين مى پوشيد.» و فعل «كان يلبس» (مى پوشيد)
ماضى استمرارى بوده و افاده تدوام فعل، و "سنت بودن" آن عمل را مى کند.
به عبارت ديگر، حضرت على عليه السلام «پشمينه پوشى» را سنت رسول
اكرم صلى الله عليه وآله وسلم معرفى مى فرمايند.
در روايات ديگر نيز خواهيم ديد كه ائمه اطهار عليهم السلام براى بيان «پشمينه
پوشى» اجداد مطهر خويش، از افعال استمراری که بیانگر سنت و تداوم عمل است استفاده کرده
اند که صحت استدلال ما را تثبيت مى كند. در عين حال ، عبارت آخر از همين روايتی که در این مبحث آورده ایم نيز مؤيد استدلال ما است. زيرا در آخر اين روايت، رسول اكرم صلى الله عليه وآله وسلم پوشيدن «لباس غليظ»
را - كه على عليه السلام جنس آن را از
"صوف(پشم)" و"شعر(مو)" اعلام کردند- به طور رسمى "سنت خويش"
بيان فرمودند. درست به دليل همين تأكيدرسول اكرم صلى الله عليه وآله وسلم بر "سنت بودن"
پشمينه پوشى بوده است كه عده اى به پشمينه پوشى روى آوردند، و چون حقيقت آن را در نيافته
بودند، پس از رحلت حضرتش زيربار ولايت ائمه اطهار عليهم السلام نرفته و مورد مذمت
ايشان واقع، و به "صوفيه جهله" -در برابر "صوفيه حقه"كه مريدان
و مطيعان ائمه بوده اند- شهرت يافتند.
---------------------------------------
1. أمالى طوسى/ ص
531 / ح 1163: تلخيص از بنده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر